Między chlebem a ciastem

Historia

Klemens Maria Hofbauer to niekwestionowany autorytet dla wielu czeladników. Już od najmłodszych lat fascynował się sztuką wypieku i swoją karierę rozpoczął jako czeladnik piekarski w rodzinnym mieście. W 1770 roku podjął pracę w przyklasztornej piekarni w Klosterbrück. W czasie wojen i epidemii, wiele osób z biednych warstw społecznych przybywało do zakonu, poszukując pomocy i wsparcia. Hofbauer nigdy nie odmawiał nikomu pomocy i musiał ciężko pracować, aby zapewnić wszystkim chleb. W czasie swojej podróży do Rzymu, Hofbauer zetknął się z Zakonem Redemptorystów i zdecydował się do niego przyłączyć. Pomimo pełnienia funkcji kapłańskich w Wiedniu i Warszawie, Hofbauer pozostawał wierny swojej pasji, jaką było wypiekanie chleba. Klemensa Marię Hofbauera beatyfikował papież Leon XIII w dniu 29 stycznia 1888 roku.

Piekarz a cukiernik 

Piekarski zawód wymaga nie tylko gruntownej wiedzy na temat procesu wypieku oraz właściwości mąki, ale także siły fizycznej, która jest niezbędna do wykonywania wielu czynności. Chleb rzemieślniczy, w przeciwieństwie do wypieku na skalę przemysłową, charakteryzuje się wyjątkowym smakiem i aromatem. W ostatnim czasie, coraz więcej piekarni rzemieślniczych przywraca zainteresowanie tradycyjnym wypiekiem chleba, co przyczynia się do wzrostu szacunku dla zawodu piekarza. Mimo że wiele sieciowych piekarni także stawia na jakość, wyróżniają się piekarze mistrzowskiego poziomu, którym zależy na jakości wypieku. Przypisuje się im cierpliwość, ponieważ samo przygotowanie zakwasu i jego pielęgnacja zajmuje kilka dni. Niewielu piekarzy decyduje się na wypiekanie chleba w piecach opalanych drewnem, ponieważ wymaga to dużo pracy i czasu, ale ci, którzy to robią, twierdzą, że drewno emituje ciepło jednorodnie i delikatnie, co wpływa na jakość wypieku. Wybór odpowiedniej mąki również ma duże znaczenie - im mniej zmodyfikowana, tym zdrowsza i smaczniejsza jest wypiekana z niej żywność.

Piekarze nie mają takiego pola do popisu jak cukiernicy, ale potrafią zaskoczyć swoimi produktami. W rywalizacji o najbardziej wyszukane i kosztowne wypieki nie ustępują cukiernikom. Przykładem może być chleb, do którego dodawane są jadalne kawałki złota, srebra, nasiona chia, komosy ryżowej i orkiszu. Niektórzy piekarze starają się również przywrócić dawne receptury na chleby i drobne wypieki, takie jak 700-letni chleb prądnicki czy bajgle, które pochodzą z krakowskiego Kazimierza. Ponadto, można znaleźć chleby z czekoladą czy z kandyzowanym imbirem. Kreatywność piekarzy jest ogromna, choć ich produkty nie są tak efektowne jak te z cukierni.